Czy jest Ci znajome pojęcie samoakceptacja? A czy wiesz jak duże znaczenie ma Twoja samoakceptacja w Twoim życiu? Ogromne! Od niej się wszystko zaczyna… bo jeśli nie akceptujesz siebie takim jaki jesteś, to nigdy nie będziesz się czuć spełniony i szczęśliwy.
Powiesz mi teraz pewnie: jak mam zaakceptować to, że jestem gruby, leniwy, nie mówię po angielsku, nie dostałem się na studia, popełniam gafę za gafą, złoszczę się bez przerwy na szefa itd...? Powodów do braku akceptacji faktów z Twojego życia może być mnóstwo! Tak samo negatywnych, jak i pozytywnych na szczęście. Bo to, że jesteś utalentowany, przystojny, najlepiej grasz w szachy itd. też bardzo często nie jest przez Ciebie akceptowane. Tak tak, nie wypieraj się :)
OK, to ja Ci na to powiem tak: akceptować nie znaczy lubić. Nie namawiam Cie, żebyś polubił swoją nadwagę, niewygodne emocje, z którymi sobie nie radzisz czy porażki życiowe. Akceptować siebie znaczy być po swojej stronie. To odmowa bycia swoim wrogiem. Każdy z nas ma wiele rzeczy w sobie, które mu się nie podobają, których wręcz nie znosi, które za wszelka cenę chce ukryć, wyprzeć. Niektórzy tak głęboko odrzucają siebie, że nie może być mowy o rozwoju osobistym w ich życiu. Moment, w którym zdecydujesz się zaakceptować siebie w 100%, to początek nowej drogi, to moment, w którym jakby rodzisz się na nowo z możliwościami rozwoju, odkrywania siebie; gdzie Twoje poczucie własnej wartości wreszcie zaczyna rosnąc i zaczynasz przygodę z byciem Tu i Teraz.
Jeśli np. nie przyznajesz się do popełnionego błędu, to prawdopodobnie popełnisz go ponownie. Jeśli jednak go zaakceptujesz, przyznasz się do niego, przeanalizujesz, wyciągniesz wnioski, to jest ogromna szansa, że w przyszłości już go nie popełnisz.
Gdy np. czujesz złość, frustracje lub gniew, nie trzeba ich tłumić, pobądź z tymi uczuciami, przyjrzyj się im, doświadcz ich w pełni, zaakceptuj, to są Twoje uczucia, masz do nich prawo. Źle się odżywiasz? OK. Źle się odżywiasz. Nie zmienisz złych nawyków żywieniowych, jeśli najpierw się do nich nie przyznasz.
Po prostu zaakceptuj. To fakty. Jest jak jest. I teraz dopiero, gdy poczujesz, że niczego w Twoim życiu nie ukrywasz, nie wypierasz się niczego, nie wstydzisz i przez to ukrywasz… Dopiero teraz możesz zacząć nad tym pracować, dopiero po akceptacji, przyznaniu, że jesteś taki, a nie inny, nie idealny, ale właśnie taki: z wadami i niedoskonałościami, i z talentami również… Dopiero wtedy napięcie puszcza i możesz zacząć coś zmieniać w swoim życiu. Zmieniać tak, żeby się sobie bardziej podobać, żeby się pokochać i być swoim najlepszym przyjacielem!
Ćwiczenie N. Branden'a
Na koniec polecam Tobie ćwiczenie, które proponuje Nathaniel Branden w „6 filarach poczucia własnej wartości”. Dla niektórych może być ono na początku dość trudne, ale uwierz, że po 2 tygodniach czekają Cię niezwykłe efekty, np.:
- nawiązujesz bardziej harmonijny związek z samym sobą,
- wzrasta Twój szacunek do siebie,
- wzrasta motywacja do zmian,
- stajesz się silniejszy i bardziej zrelaksowany.
Zgodnie z powyższym ćwiczeniem codziennie rano przez minimum 2 minuty stoisz przed lustrem przyglądając się sobie i obserwując uczucia jakie Ci towarzyszą. Najlepiej wykonywać to ćwiczenie nago. Jeśli poczujesz zdenerwowanie lub złość patrząc na poszczególne partie ciała, bo widzisz np. oznaki starzenia czy defekty, to zapewne będziesz chciał jak najszybciej uciec i zaprzeczyć pewnym aspektom siebie. Ćwiczenie polega na tym, by jednak nie uciekać i powoli oddychając powtarzać spokojnie i świadomie: „pomimo defektów i niedoskonałości, akceptuję siebie bez zastrzeżeń i całkowicie”. Powoli dzień za dniem, wydłużaj te kilka minut, doświadczaj wypowiadanych słów i akceptuj siebie, swoje ciało, swoje emocje i uczucia. Akceptuj bez zaprzeczania i unikania, jest jak jest, taka jest rzeczywistość…
Życzę Ci powodzenia i wierzę, że Twoja samoakceptacja będzie krokiem milowym na drodze rozwoju osobistego :)
Ellie,
W imieniu ekipy Szeroka Perspektywa,
Jeśli chcesz dowiedzieć się jakie warsztaty organizujemy wkrótce, zerknij tutaj
